Billie, onze dochter!

6 november 2010 is zij geboren in het VU in Amsterdam.

De onmogelijke keuze om het leven van je dochter af te moeten nemen hebben mijn man en ik moeten maken. Wat een vreselijke taak ligt er voor je weggelegt als je te horen krijgt dat je dochter zwaar gehandicapt blijkt te zijn. Veel pijn, heel veel pijn zal zij hebben als wij besluiten haar leven te  geven zal zij jaar in jaar uit het ziekenhuis in moeten om het leven enigzins zin te geven.
Willen wij dit haar aandoen? Als goede ouders wil je je kind beschermen tegen al het kwaad, nietwaar, toch? Dus wij besluiten onze zwangerschap af te breken na 23 weken en 5 dagen zien wij ons kleine meisje sterven, en wat wilde zij graag leven, ze heeft nog een uur geleefd.
En nu......moeten wij verder met het gemis van onze kleine Billie.
Een hart met een groot gat wat je niet kunt vullen. Vreselijk gevoel, maar tegelijkertijd moet je verder omdat er nog een klein ventje van 3,5 jaar rondloopt, hij verdient het niet om alleen maar verdriet om zich heen te zien. Je moet dus door, soms vraag ik me af, hoe en waarom?

Veel liefs.

Marloes,
mama van Brick en Billie* en sinds kort is Abby bij ons.



Als je wilt reageren, graag. Het geeft aan dat ons meisje bestaat!